Wie vluchteling is staat dus beschreven in het internationale Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties. Dit verdrag werd opgesteld in 1951, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Staten die het verdrag hebben erkend, zijn gebonden aan de verdragregels. Kern van het verdrag is dat vluchtelingen en asielzoekers niet mogen worden teruggestuurd naar een land waar hun leven gevaar loopt.
Het Vluchtelingenverdrag was oorspronkelijk bedoeld voor mensen die waren gevlucht door gebeurtenissen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. In het eerste jaar ondertekenden ruim 100 landen het Vluchtelingenverdrag. Inmiddels zijn er meer dan 150 landen aangesloten, waaronder ook Nederland dat zich in 1956 aansloot. Het Vluchtelingenverdrag is nog altijd essentieel voor de bescherming van vluchtelingen wereldwijd.
Niet iedere asielzoeker in Nederland is een vluchteling. Een asielzoeker is iemand die een ander land om bescherming vraagt door een asielverzoek in te dienen. Het land waar asiel wordt gevraagd, gaat dan na of de asielzoeker valt onder het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties en dus bescherming nodig heeft. Dit onderzoek gebeurt in de asielprocedure. De meeste vluchtelingen in Nederland begonnen dus als asielzoekers.
VluchtelingenWerk komt op voor de belangen van vluchtelingen in Nederland. Dat doen we onder andere door gevraagd en ongevraagd de publieke discussie te voeden met de juiste cijfers en informatie. Jouw steun is onmisbaar voor ons werk. Help mee en doe een gift.